برنامه‌ریزی کلیشه‌ای یعنی همونی که تو همه جزوه‌ها و پیج‌ها می‌بینی؛ از ۵ صبح بیدار شو، فلان ساعت ریاضی بخون، تایم استراحت دقیق، بدون انعطاف!
مشکل اینه که این مدل برنامه‌ریزی برای همه جواب نمی‌ده. چون هر آدمی سبک زندگی، بازده ذهنی و ساعت طلایی خودش رو داره.
برنامه‌ریزی باید شخصی‌سازی‌شده باشه، نه یه نسخه‌ی کپی‌پیست شده!
چرا برنامه‌ریزی کلیشه‌ای بدترین اشتباه یه کنکوریه؟
برنامه‌ریزی کلیشه‌ای یعنی چی؟ چرا به ضررت تموم می‌شه؟
۳ دلیل علمی که چرا برنامه‌ریزی خشک بازدهتو نابود می‌کنه
- عدم هماهنگی با ریتم بیولوژیکی بدن: بعضی‌ها صبح بازده دارن، بعضی‌ها شب. برنامه‌ی خشک، ریتم طبیعی بدنت رو نادیده می‌گیره.
- استرس از نرسیدن به زمان‌بندی: هر بار که از یه تایم عقب می‌افتی، احساس شکست می‌کنی، در حالی که اصلاً نباید اینطوری باشه.
- نداشتن انعطاف: شرایط پیش‌بینی‌نشده همیشه هست؛ یه برنامه‌ی خوب باید قابل تغییر باشه، نه مثل برنامه‌ی نظامی!
پس چطور برنامه‌ریزی کنیم که هم حرفه‌ای باشه هم منعطف؟
برنامه‌ریزی درست یعنی بدونی چه‌کاری رو کی بهتر انجام می‌دی. یعنی جای ساعت، با هدف برنامه‌ریزی کنی؛ مثلاً بگی: امروز باید ۳ درس رو برسونم، نه اینکه حتماً از ۷ تا ۸ زیست بخونم.
از تکنیک‌هایی مثل برنامه‌ریزی شناور یا هدف‌محور استفاده کن که انعطاف‌پذیر باشن ولی مسیرت رو گم نکنی.
همیشه برای اتفاقات غیرمنتظره هم زمان ذخیره بذار، اینطوری استرست هم کمتر می‌شه و بازدهت می‌ره بالا.
